آغوش خدا
دلــم کمـــی خـــدا می خــواهــد کمی سکـــوت دلــم دل بریـــدن می خواهــد کمی اشــک کمی بهـــت کمی آغـــوش آسمـــانی کمـــی دور شـــدن از ایـــن جنــــــس آدم!!!
تبادل
لینک هوشمند
برای تبادل
لینک ابتدا ما
را با عنوان
آغوش خدا
و آدرس egod.LXB.ir
لینک
نمایید سپس
مشخصات لینک
خود را در زیر
نوشته . در صورت
وجود لینک ما در
سایت شما
لینکتان به طور
خودکار در سایت
ما قرار میگیرد.
دلم کمی خدا می خواهد ، کمي سکوت ، کمي جدايي ، کمي آخرت ،
دلم دل بريدن مي خواهد ، کمي اشک ، کمي بهت ، کمي آغوش آسماني
چرا گاهي اينقدر دلتنگي آزارم مي دهد ،
مگر نه اينکه از رگ گردن نزديک تري؟
مگر نه اينکه نشسته اي روبه رويم و لبخند مي زني ؟
مگر اين تو نيستي که بوسه هايت آتشينم کرده امشب
و چنين بيقرارم از حس عشقت،
پس چرا دلتنگم ؟
چرا حسادت مي کنم به کساني که با صداقت و خوبي و سپيدي تو را
بيشتر دوست مي دارند
وتو بيشتر کنارشان مي ماني و دو،سه بوسه بيشتر مهمانشان مي کني ؟
من ديوانه وار عاشق شده ام باز و کاش تب تند نباشد اين عاشقي
و کاش وقتي که روزمرگي هايم لباس آغاز بر تن کردند،
عشق آسمانيت را نفروشم اندک،
به روزگار زميني ام ،
دوست تر مي دارم تو را وسجاده ي سبزم را وقرآن قهوه اي ام را اين روزها ،
دلم براي رمضان تنگ شده ، براي سي روز زندگي درست و بي من ،
رمضان که بيايد مني نيست ،
همه مي شود تويي که نزديکي به من و من هر روز دلتنگ ترت مي شوم
من دلم کمي خدا مي خواهد وکسي جز تو نيست براي حاجت هاي محال ،
خدايا ،
کمي خدا به من قرض مي دهي؟
نويسنده : یک ناشناس |
تاريخ : دو شنبه 23 بهمن 1398برچسب:, |
نوع مطلب :
<-PostCategory-> |
مرگ تدریجی ما آغاز خواهد شد… اگر سفر نکنیم، اگر مطالعه نکنیم، اگر به صدای زندگی گوش فرا ندهیم،اگربه خودمان بها ندهیم. مرگ تدریجی ما آغاز خواهد شد..هنگامی که عزت نفس را در خود بکشیم، هنگامی که دست یاری دیگران را رد بکنیم. مرگ تدریجی ما آغاز خواهد شد… اگر بنده ی عادت های خویش بشویم و هرروز یک مسیر را بپیماییم… اگر دچار روزمرگی شویم، اگر تغییری در رنگ لبا سهای خویش ندهیم ، یا با کسانی که نمی شناسیم سر صحبت را باز نکنیم..
مرگ تدریجی ما آغاز خواهد شد… اگر احساسات خود را ابراز نکنیم. همان احساسات سرکشی که موجب درخشش چشمان ما میشود و دل را به تپش در می آورد..
مرگ تدریجی ما آغاز خواهد شد… اگر سفر نکنیم، اگر مطالعه نکنیم،
اگر به صدای زندگی گوش فرا ندهیم،اگربه خودمان بها ندهیم.
مرگ تدریجی ما آغاز خواهد شد..هنگامی که عزت نفس را در خود بکشیم، هنگامی که دست یاری دیگران را رد بکنیم.
مرگ تدریجی ما آغاز خواهد شد… اگر بنده ی عادت های خویش بشویم و هرروز یک مسیر را بپیماییم…
اگر دچار روزمرگی شویم،
اگر تغییری در رنگ لبا سهای خویش ندهیم ، یا با کسانی که نمی شناسیم سر صحبت را باز نکنیم..
مرگ تدریجی ما آغاز خواهد شد… اگر احساسات خود را ابراز نکنیم. همان احساسات سرکشی که موجب درخشش چشمان ما میشود و دل را به تپش در می آورد..
مرگ تدریجی ما آغاز خواهد شد… اگر تحولی در زندگی خویش ایجاد نکنیم، هنگامی که از حرفه یا عشق خود ناراضی هستیم.
اگر حاشیه ی امنیت خودرا برای آرزویی نامطمئن به خطر نیندازیم..
اگر به دنبال آرزوهایمان نباشیم..اگر به خودمان اجازه ندهیم برای یکبار هم که شده، از نصیحتی عاقلانه بگریزیم…
بیایید زندگی را امروز آغاز کنیم.
بیایید امروز خطر کنیم.
همین امروز کاری کنیم.
اجازه ندهیم که دچار مرگ تدریجی شویم.
شاد بودن را فراموش نکنیم…
پابلو نرودا
نويسنده : یک ناشناس |
تاريخ : دو شنبه 23 بهمن 1386برچسب:, |
نوع مطلب :
<-PostCategory-> |